blog image
İngiltere’den mektup var

Çocuk sahibi olmak istediler. YaÅŸamlarını sürdürdükleri Ä°ngiltere’de hayal kırıklığına uÄŸradılar. MutluluÄŸu Türkiye’de yakaladılar. Çiftimiz canlarını içi bebeklerine Ä°renbe ile kavuÅŸtu. Ä°ÅŸte mutluluÄŸa giden bir baÅŸka baÅŸarı öyküsü...

Hikayenin tamamını annemizle yapmış olduÄŸumuz röporajı aÅŸağıda okuyabilirsiniz

Devamını Oku

Sizi taniyabilirmiyiz?

8 yıllık evliyiz. Ben evlendikten sonra çalışmadım.  EÅŸim gıda sektoründe çalışıyor.

Kaç yıldır Ä°ngiltere’desiniz?

Ben evlendikten sonra geldim. Fakat eÅŸim 1997’den beri burada yaşıyor.

Ne zaman cocuk sahibi olmaya karar verdiniz?

Evlendikten 2  yıl sonra karar verdik. Ä°ki gebelik geçirdim fakat ikisi de doÄŸumla sonuçlanmadı. Olabilecek  talihsiz durumlarin ikisini de yaÅŸadım. Birincisinde düÅŸük oldu. DiÄŸerinde hamilelik dış gebelikle sonuçlandı.

Sizi Tüp Bebek tedavisine yönlendiren etkenler nelerdir?

Bütün bu süreçlerden  sonra  doÄŸal yolla  gebelik yaÅŸayamadım. Dış gebelik  ameliyatında  sag tüpümde alınmıstı ve zaten  gebeliklerim   çok uzun aralıklarla olmuÅŸtu. Ä°lk gebeliÄŸimi dokuz ayda, ikinci gebeliÄŸimi ondan onbeÅŸ ay sonra yaÅŸamıştım. Doktorlarımızla görüÅŸüp tüp bebek denemek istediÄŸimizi ve nasıl olabileceÄŸi konusunda bilgi aldık. Daha sonra da iki denememiz oldu. Fakat sonuç olumsuzdu.

Ä°ngiltere’de gördüÄŸünüz tedavi süreçlerinden bahseder misiniz?

Tüp bebek denemesi  oncesinde burada  herhangi  bir tedavi sureci yasamadim. Bana: ‘Hersey normal , doÄŸal yolla gebelik yaÅŸayabilirsin, yaÅŸamaman için hiçbir sebep yok’ deniliyordu. Tup bebeÄŸi ise eÄŸer daha fazla beklemek istemiyorsak  yapalim diye onerdiler. Burada sadece kan deÄŸerlerine bakildi ve ilaç siparisi verildi.

Ä°renbe’ye gelmeden once Turkiye ile bir baglantiniz oldu mu?

Sadece internette biraz arastırma yapmıştık. Ä°stanbul  ve Ä°zmir arasında karar veremiyorduk. 

Ä°renbe’ye gelmenizin sebebleri nelerdir? Ä°renbe’yi nasıl tercih ettiniz?

Ben artık ‘Yok ya bende bir sorun var gebe kalamıyorum`a takmış durumdaydım. Burada doktorlar, `Hersey normal` dedikçe deli oluyordum adeta. “HerÅŸey normal” lafından nefret eder olmustum. Ailem Ä°zmir`de yasıyordu ve Ä°zmir`de denemeye karar verdik. EÅŸim Ä°zmir`deki arkadaslarıyla konusup Tüp Bebek iÅŸinde tanıdıkları olup olmadığını sorunca Refik Bey`in kendilerinin DoÄŸum Doktoru olduÄŸunu ve bu iÅŸte bir hayli yol aldıklarını söylemiÅŸlerdi. YavaÅŸ yavas Ä°renbe’yle tanışıyorduk.

Ä°renbe ile nasıl baÄŸlantıya geçtiniz?

Refik Bey’e cebinden ulaşıp kendimizi tanıttık ve durumumuzu anlattık . O, gördüÄŸümüz tedavilerle ilgili elimizde ne varsa kendilerine göndermemizi istedi. Elimizdekileri toplayip postayla gönderdik  ve kısa bir süre sonra mail aldık Ä°renbe’den. Dosya incelenmiÅŸ ve yapılabilecekler sıralanmıstı. Bize sadece takvim ayarlamak kalıyordu.

Daha once kaç kez Tüp Bebek denemesi yapıldı ve süreçler nasıl geçti?

Burada bir sene içinde iki kez tüp bebek denemesi yaptık. Ä°lkinde toplam 4 yumurta toplandı ve hepsi döllendi, ikisini transfer ettiler. Ä°kincisinde yine 4 yumurta fakat tek  embriyo... Her ikisinde de gebelik gerçekleÅŸmedi. Süreç aynı süreç. Ä°laçlar da aynı fakat transfer sonrası hemen eve gönderdiler.

Hiç umudunuzu yitirdiniz mi?

Oradayken yasadıklarım umudumu yitirmeme neden oldu. Çünkü  o süreçte annemi kaybettim. DüÅŸünün, canınızdan bir parça dünyaya getirme umuduyla  yola çıkıyorsunuz, ama hayatın bir baÅŸka gerçeÄŸi olan çok acı bir kayıpla karşı karşıya kalıyorsunuz. O ruh haliyle öylesine karamsardım ki, sonuçta hepimizin yüzüne gülümseme saÄŸlayan ÅŸey hamile kalmam oldu.

Kaçıncı denemenizde hamile kaldınız? Süreç nasıl geçti?

Buna, ‘birinci mi?’ diyeceÄŸim yoksa ‘ikinci mi?’ bilmiyorum. Çünkü  ilkinde tek yumurtanın peÅŸine düÅŸtük. HerÅŸey yolunda giderken yumurta toplama günü öÄŸrendik ki  o yumurta çatlamış. Dolayısıyla elde toplanacak yumurta olmayınca bir iÅŸlem yapılamadı. Sonraki ay doktorumuz ultrason sonucunda saÄŸlıklı bir yumurta grubu gördüÄŸünü, bunu deÄŸerlendirmemizi önerdi. Tüm bu üzüntülerin üzerine gene birÅŸey çıkmayacak ama;  ‘‘Hadi buradayim ne de olsa’’ deyip bir kez daha baÅŸladık ilaçlara. Sonuç  benim için sürpriz oldu.

Ä°lk sonucu nasıl öÄŸrendiniz ve o anki duygularınız nasıldı?

Tabi ki Ä°renbe`de. Yanımda ablam vardı, eÅŸim Ä°ngiltere`ye dönmüÅŸtü. Kan tahlili sonucunu beklemek ölümdü gercekten. Heyecandan  her bes dakikada bir tuvalete atıyordum kendimi. Bir umut, ‘Ä°nsallah hamileliktendir  bu sık ziyaretler’ diyorduk. Sonunda doktor bey odasına çağırdı ve müjdeyi verdi. O anda dünyalar benim oldu. O kadar emek  ve  beklemenin  meyvesini nihayet almıştık.

GebeliÄŸiniz nasil geçti, nerede ne zaman doÄŸum yaptınız, kızınızı kucağınıza aldığınızda neler hisettiniz?

Bunu soran herkese hep aynı cevabı veriyorum: ”Allah herkese benim hamileliÄŸim gibi bir hamilelik nasibetsin” Hiç bir sıkıntım olmadı. Çok rahattım. Hem yeme içme, hem de hareketlilik bakımından. DoÄŸumum  burada Oxford Hastanesi’nde oldu. 16 Kasım’da güle oynaya yatış yaptık hastaneye. 17 Kasım öÄŸleden sonra kızımı aldım kucağıma. Suni sancı ile normal doÄŸum yaptım. Gerçekten, ‘Her kadının yaÅŸaması gerekir’ diyenlere hak veriyorum. Mucize gibi birÅŸeydi. Bütün o sıkıntılardan sonra sanki hiç acı çekmemiÅŸsiniz gibi çocuÄŸunuzun sesi, kokusu ilaç gibi geliyor.  Merakla beklediÄŸim an gelmiÅŸti nihayet. BebeÄŸimin yüzü, gözü, saçı, kaşı… Çok merak ediyordum ve karsımdaydı. Bundan daha güzel bir mutluluk düÅŸünemiyorum. 

Yurt dışında bulunan ve çocuk sahibi olmak isteyen gurbetci ailelere ne gibi tavsiyelerde bulunursunuz?

Hiçbir zaman pes etmesinler. Çok düÅŸük ihtimallerden bile sonuç çıkabiliyor. Ben bunu yaÅŸadım. Umarım herkes kendi mucizesini yaÅŸar ve mutluluÄŸu yakalar.

Türkiye’de Tüp Bebek tedavisi görmenizi yakınlarınız ve çevrenizdekiler nasıl karşıladı?

Tabii ki çok olumlu baktılar. Buradaki denemelerimizin sonucunda hepsinin söylediÄŸi Türkiye`ye gelmemizdi zaten. Yakınlardaydim ve onlar destekteklerini hiç esirgemediler. Bu da manen daha rahat olmanızı saÄŸlıyor.

Her röportajımızda, baÅŸlığımızı aileler belirler. Size sorsak nasıl bir baslık atardınız?

Herhalde kızıma hep seslendigim  gibi, “ Canımın içi “ derdim. Gerçekten de öyle. O benim canımın parçası. Bir tanem benim.

 

 

 

 

  • Gönderiyi PaylaÅŸ