• 03,09,2021

Umuda Yolculuk

Hayata sımsıkı tutunan minicik elleriyle bir an olsun vazgeçmeyen bir Umut hikayesi ile sizlerleyiz. Ailemiz riskli bir gebelik serüveni sonrası oÄŸullarına kavuÅŸtular. Özge hanımın saÄŸlık problemleri ve yüksek tansiyonu vardı. Bunlara baÄŸlı olarak iÅŸimiz biraz daha zordu. Çok sıkı ve titiz bir takip ile küçük adamı 35. haftaya kadar getirmeyi baÅŸarmıştık. Bu maceranın kahramanı Özge hanımdan zorlu ama sonu mutluluk gözyaÅŸları ile biten süreçlerini dinleyelim…

Sizi biraz yakından tanıyabilir miyiz?

Ben Özge ÇaÄŸlayan. 31 yaşındayım, kuaför dükkanım var.  Ä°ki aylık bir erkek annesiyim. Ayrıca 3 senelik evliyim.

Anne olmaya ne zaman karar verdiniz?

Anne olmaya evliliÄŸimden bir sene sonra karar verdim. Daha sonra bir doÄŸumum gerçekleÅŸti. Rahatsızlığımdan dolayı 7 aylıkken doÄŸum yapmak zorunda kaldım. 21 gün bebeÄŸim küvözde kaldı. Bazı sıkıntılar yaÅŸadı ve maalesef bebeÄŸimi kaybettik. Ondan sonrasında ise bir sene ara verdik. Ardından Ümit Hanımla tanıştık. Ümit hanımla tanışınca da bebek konusuna yeniden sıcak bakmaya baÅŸladık.

Peki rahatsızlığınız neydi?  Nasıl bir süreç yaÅŸadınız, biraz daha açabilir misiniz?

Tansiyonum çok yükseliyordu. Benim zaten böbrek rahatsızlığım var, protein kaçağı yüzünden akut böbrek yetmezliÄŸim oluÅŸuyor.  Süreç içinde tansiyonum daha da fazla yükselmeye baÅŸladı. O yükseklikte gebelik zehirlenmelerine neden oluyormuÅŸ. Biz bunu bilmeden bilinçsiz bir ÅŸekilde davranmıştık. Rahatsızlığım 5 ay sonra çıkmış oldu. Daha doÄŸrusu 6 ay sonrasında Perinatoloji  Uzmanına gittik. Üçlü ve ikili tarama testlerinden sonra çocuÄŸun suyunun eksildiÄŸini fark ettiler ve araÅŸtırdılar. Suyu yükseltme ve kanı sulandırma etkisi olduÄŸu için aspirine baÅŸlandı. Fakat çocuk bu sefer beslenmemeye baÅŸladı. Çocuk beslenemeyince de beni hastaneye yatırdılar ve 15 gün kadar hastanede kaldık. Ardından bir hafta evdeydik. Tam kontrole gitmiÅŸtik ki çocuÄŸun suyunun çok azaldığını ve su eksikliÄŸinden plasenta zarar görebileceÄŸi için çocuÄŸu almaları gerektiÄŸini söylediler. 3 gün sonrasında sezeryanla bir doÄŸum gerçekleÅŸti. Trombositleri çok düÅŸüktü ve sürekli  trombosit yükleniyordu. Biraz zaman geçtikten sonra bağırsak enfeksiyonu oluÅŸmaya baÅŸladı. Sonra da karnı ÅŸiÅŸti ve rahatlaması açısından ameliyat olması gerektiÄŸini ilettiler. Doktorlar ameliyat sırasında veya sonrasında yaÅŸamayabileceÄŸini söylediler… Zaten erken doÄŸumdan dolayı  ciÄŸer geliÅŸim sorunumuz vardı. Sonrasında da kalbi durdu.

Çok zor günler geçirmiÅŸsiniz. Ama hikayenizden de vazgeçmediniz. Daha sonrasında ise umuda giden yolculuk Ä°renbe ile birlikte baÅŸlıyor…

Evet. Biz kaybettiÄŸim bebeÄŸimin kardeÅŸine yol açtığını düÅŸünüyoruz. Çünkü bu durumu bilmeseydik yani diÄŸer çocuÄŸum yaÅŸasaydı onda baÅŸka problemlerin de olacağının farkındaydık. Trombosit eksikliÄŸi çok tehlikeli bir hastalık, ondan sonra böbrek yetmezliÄŸi ve ciÄŸerlerde sıkıntı oluÅŸabiliyormuÅŸ. KeÅŸke oda yaÅŸasaydı ama bu seferde Umut’a kavuÅŸamayabilirdik. KardeÅŸi için daha saÄŸlıklı bir hamilelik dönemi yaÅŸattığına inanıyoruz. Karışık bir duygu.

Bizde süreciniz nasıl devam etti?

Celal Bayar Üniversitesinde bir doktorum vardı, bana Ümit Hanımı tavsiye etti. Sonrasında biz de merkezinizden randevu aldık. Ümit hanım bize çok sevecen ve ilgili yaklaÅŸtı. Hatta Ä°renbe’ye yüksek tansiyonla geldiÄŸim için ilk baÅŸta bize belli etmese de doÄŸumda ‘’ben de çok korkmuÅŸtum, 18 tansiyonla geldinizde ne yapacağımı bilemedim, başıma iÅŸ alıyorum diye düÅŸündüm’’ demiÅŸti gülerekJ

Çok riskliydi. Ä°lk baÅŸta zaten büyük bir diyet yapmam gerekiyordu. Tuz, ekmek, baharat, baklagiller yasaklandı. Ümit hanımla her gün mesajlaşıyorduk, telefonlaşıyorduk. Ä°lkinde böyle ÅŸeyler yaÅŸamadığımız için bize bu durum çok farklı geldi. 27. Haftada Perinatoloji Uzmanı Semir beyle üçlü tarama testinde biraz konuÅŸmuÅŸtuk. Sıkıntı çıkmamıştı ama Semir bey tansiyonumun çok yüksek olduÄŸunu, tansiyon 17’ye yükseldiÄŸi an çocuÄŸu almak isteriz demiÅŸti.  En azından mart ayını atlatalım diyordu. Mart ayı geldiÄŸi zaman ben iÅŸi bıraktım. Evde oturmaya baÅŸladım. O esnada kimseyle görüÅŸmedim ve dışarı çıkmadım. Sadece Ä°renbe’ye geliyordum. Ümit hanım çocuÄŸun geliÅŸimini yakından takip ediyordu. Nisan ayını da sıkı gözetim altında atlatmayı baÅŸardık. Bu süreçte doktorumla her gün mesajlaşıyorduk. Ümit hanım benden sabah, öÄŸle ve akÅŸam bebek hareketlerini, tansiyon listemi bekliyordu. O sırada araya bayram girmiÅŸti. Tansiyonum 11’e 7 düÅŸmeye baÅŸladı. Benim için bu görülmemiÅŸ bir tansiyondur. Bayramda iki gün boyunca hareket etmeme durumu olunca biraz panik oldum. Hemen Ümit hanımı aradım, o da beni bir hastaneye yönlendirdi. Hastanede çocuÄŸun durumuna baktılar, bir sıkıntı olmadığı görüldü. Birazcık üÅŸengeçliÄŸi ve tembelliÄŸi baÅŸlamış.

Peki kaçıncı haftaydı?

32. haftadaydık. Bu arada böbreklerime baktırmak için Seyhun beye gittim. Seyhun bey; böbrek açısından bir sıkıntı olmadığını ama ürik asitimin yükselmeye baÅŸladığını söyledi. Bu yüzden vücudum tepkimeler veriyor. Ümit hanım da muayene ettikten sonra bir problem olmadığını ve 35. haftaya kadar da gelmeyi baÅŸardığımız için artık doÄŸumu yapabileceÄŸimizi söylemiÅŸti. Ayrıca bebeÄŸimin de iyi olduÄŸunu söyledi.

DoÄŸum anı nasıldı? O süreci dinleyebilir miyiz?

Heyecanlandım. Acaba daha önce yaÅŸadığım zorlukları yaÅŸayacak mıyım diye de korkularım ve tedirginliklerim vardı. Kuvöze girer mi diye de çok endiÅŸe ettim. KorktuÄŸumuzda başımıza geldi. Hiçbir problem yoktu. FotoÄŸraf çekildik, her ÅŸey yolunda gidiyordu. Ama ciÄŸerine su kaçtığı için oksijeni yetersiz gelmiÅŸ, bu durumda bazen olabiliyormuÅŸ. Çok ÅŸükür zorlu bir kuvöz durumu yaÅŸanmadı, 12 gün sonra bir sıkıntı olmadan atlattık. Tabi burada biraz daha içimizin rahat olmasının sebebi Umut’un karnımda geliÅŸiminin çoÄŸunu tamamlamış olması.

DoÄŸum heyecan doluydu. Bütün hemÅŸireler, oradaki atmosfer, sizler bana çok destek oldunuz. Her ÅŸey çok güzeldi.

Ve 12 günün sonunda sapasaÄŸlam bebeÄŸinize kavuÅŸtunuz..

Evet o an çok güzeldi. Bizi zaten Ümit hanım uyarmıştı. Kuvöze girebilir, bir süre gözlem amaçlı kalabilir, siz sakın tedirgin olmayın demiÅŸti. 35. Haftaya kadar karnımda kaldığı için içim daha rahattı.

Åžuan her ÅŸey yolunda deÄŸil mi?

Çok ÅŸükür her ÅŸey yolunda, bir sıkıntımız yok. Çocuk doktorumuz Hale hanımla da sık sık görüÅŸüyoruz. Tüm ekibe ve Ümit hanıma çok teÅŸekkür ediyorum.

 Bizim Hikayemiz/ Özge ÇaÄŸlayan

Röportaj Gamze Kaçar